ДУ «Цэнтр гігіены і эпідэміялогіі»
Кіраўніцтва справамі Прэзідэнта
Рэспублікі Беларусь

МЕНЮ


21 лістапада-Сусветны дзень некурэння. Прафілактыка анкалагічных захворванняў

Штогод па ініцыятыве Міжнароднага саюза па барацьбе з ракам ў трэці чацвер лістапада праводзіцца Сусветны дзень некурэння. У 2019 годзе Сусветны дзень некурэння прысвечаны прафілактыцы анкалагічных захворванняў, бо па дадзеных Міжнароднага саюза па барацьбе з ракам (UICC) 30% усіх выпадкаў смерці ад раку звязаныя з праблемай тытунекурэння. Скарачэнне спажывання тытуню толькі напалову дасць магчымасць захаваць 170 мільёнаў жыццяў да 2050 года. Рэспубліканская антытытунёвая інфармацыйна-адукацыйная акцыя, ініцыяваная Міністэрствам аховы здароўя Рэспублікі Беларусь, прымеркаваная да гэтага дня, пройдзе ў нашай краіне з 18 па 21 лістапада 2019 года.

У Беларусі, па выніках даследавання паводніцкіх і біялагічных фактараў рызыкі ўзнікнення неінфекцыйнай паталогіі сярод насельніцтва ва ўзросце ад 18 да 69 гадоў, паліць 29,6% насельніцтва. І хоць дзякуючы антытытунёвым мерам, якія праводзяцца ў нашай краіне, колькасць спажыўцоў тытуню зніжаецца (на 12% з 2001 года), Праблема па-ранейшаму застаецца актуальнай.

Курцы губляюць каля 18 гадоў патэнцыйнай жыцця, гэта з’яўляецца велізарнай сацыяльнай стратай для грамадства. Тытунёвы дым выклікае і абвастрае многія хваробы, уздзейнічаючы практычна на ўсе органы. А прадукты тытунёвага паходжання разам з іншымі канцэрагеннымі рэчывамі-галоўная прычына ўзнікнення анкалагічных захворванняў.

Курэнне правакуе развіццё 18 формаў рака ў чалавека: рак лёгкага, стрававода, гартані і паражніны рота, мачавой бурбалкі, падстраўнікавай залозы, ныркі, страўніка, малочнай залозы, шыйкі маткі і інш Курэнне з’яўляецца адной з прычын рака падстраўнікавай залозы, і рызыка ўзнікнення рака ў тых, хто паліць павышаны ў 2-3 разы. Выяўлены павышаны рызыка развіцця рака печані ў тых, хто паліць, асабліва ў спалучэнні з ужываннем алкаголю або ў інфіцыраваных вірусамі гепатыту В і С. рызыка рака мачавой бурбалкі і ныркі сярод тых, хто паліць павышаны ў 5-6 разоў. Выяўлена сувязь паміж курэннем і на рак шыйкі маткі ў жанчын, інфіцыраваных вірусам папіломы чалавека.

Разам з тым важным з’яўляецца факт, што спыненне курэння зніжае рызыку захворвання на рак лёгкага: ужо праз 5 гадоў частата такога захворвання пачынае падаць, а праз 20 гадоў пасля спынення набліжаецца да такой у якія не паляць. Па дадзеных Сусветнай арганізацыі аховы здароўя, курэнне выклікае каля 40% агульнай смяротнасці насельніцтва і лічыцца самай значнай прычынай папераджальнай смерці. Многія анколагі свету ўпэўненыя, што перамога над курэннем з’яўляецца залогам значных поспехаў у барацьбе са злаякаснымі пухлінамі, у прыватнасці, забяспечыць зніжэнне захворвання на рак лёгкага не менш чым на 30%.

Неабходна памятаць, што тыя, хто паліць наносяць істотны ўрон не толькі ўласным здароўю, але і здароўю навакольных, робячы іх пасіўнымі курцамі. Навукоўцы падлічылі, што знаходжанне ў накураным памяшканні на працягу працоўнага дня падвяргае не паліць такой жа рызыцы захворванняў, як і чалавека, выкурыць 5 цыгарэт у дзень. Вядома, што жонкі актыўных курцоў паміраюць у сярэднім на 4 гады раней, чым жонкі не паляць. Цяжарным жанчынам катэгарычна проціпаказана не толькі курэнне, але і знаходжанне ў накураным памяшканні ў сувязі з устаноўленай высокай адчувальнасцю плёну да канцерогенам і іншым хімічным уздзеянням і з прычыны гэтага высокім рызыкай развіцця злаякасных пухлін і уродств.

Відавочна, што галоўнай мерай прафілактыкі адмоўнага ўплыву курэння на арганізм з’яўляецца поўная адмова ад курэння і выключэнне працяглага зносін з якія паляць. Для курцоў распрацавана цэлая сістэма мерапрыемстваў па адмове ад гэтай шкоднай звычкі. Аднак відавочна, што поспех у барацьбе з курэннем чакае толькі тых, хто цвёрда вырашыў адмовіцца ад курэння самастойна.

У цяперашні час у нашай краіне праводзіцца актыўная праца ў рамках Еўрапейскай стратэгіі прафілактыкі і барацьбы з неінфекцыйнымі захворваннямі. Стаіць задача зніжэння ўплыву ўсіх асноўных фактараў рызыкі неінфекцыйных захворванняў, адным з якіх з’яўляецца тытунекурэнне. Не менш важная задача зніжэння распаўсюджанасці спажывання тытуню сярод асоб ва ўзросце ад 18 да 69 гадоў да 24,5 адсотка. Гэтая мэта можа быць дасягнута шляхам рэалізацыі комплексу мер з улікам міжнароднага вопыту і рэкамендацый РКБТ СААЗ.

20.11.2019